Michał Maczubski Czas

jak złapać w dłonie
chwilę
zostawić tak bez zmian
na wieczność

czas
pędzi gna i ulatuje 
znika 
nigdy nie dotrwa
do tej chwili

moment o którym teraz myślę
odchodzi z pierwszą zgłoską 
otwiera się 
jakiś akapit
jakaś strofa
jest jak zbieg
bez ważnego paszportu

przekracza zielone granice
ucieka za góry
wkracza na niebezpieczne obszary
zostawia po sobie ziemię zaoraną
i wspomnienia

Michał Maczubski  

Stary Testament, Księga Koheleta Koh. 3. 1-8

mal. El Greco

Koh. 3. 1-8

Wszystko ma swój czas,

i jest wyznaczona godzina

na wszystkie sprawy pod niebem

Jest czas rodzenia i czas umierania,

czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono,

czas zabijania i czas leczenia,

czas burzenia i czas budowania,

 

czas płaczu i czas śmiechu,

czas zawodzenia i czas pląsów,

czas rzucania kamieni i czas ich zbierania,

czas pieszczot cielesnych

i czas wstrzymywania się od nich,

czas szukania i czas tracenia,

czas zachowania i czas wyrzucania,

 

czas rozdzierania i czas zszywania,

czas milczenia i czas mówienia, 

czas miłowania i czas nienawiści,

czas wojny i czas pokoju.(…)

Jesteśmy tylko odtąd dotąd,

ścìągnięci, rozciągnięci w czasie,

życie jest pewną czasu kwotą,

być poza czasem nam nie da się.

Ileż to dzieł ponadczasowych

w niwecz obrócił czasu bieg,

ileż wydarzeń epokowych

zabiera z sobą każdy wiek?

Epoka ginie za epoką,

morze porasta gęsty las,

otwiera się i gaśnie oko,

czas biegnie w nas i wokół nas.

Mariusz Parlicki