MARIAN GAWALEWICZ - Choina

O witaj ty mi, zielona choino,

Dalekich wspomnień mych świadku uroczy,
W twoich światełkach utopiłem oczy,
Jakbym był jeszcze tą małą dzieciną,
Co do twych cacek śmiała się, choino!...

***

Dzisiaj, ja ciebie pytam zasmucony,

Kędy te lata i ten domek kędy —
Gdziem śpiewał jeszcze dziecinne kolędy
I anim marzył, że rzucę te strony,
W których się pień twój rozwinął zielony.

***

Choinko moja, tyś jak ludzkie życie

Cackami marzeń wkoło obwieszona —

Serce się ku nim wciąż wyrywa z łona,

I do twych świateł, do gwiazd na błękicie,
Aż je po jednej, wszystkie zgasi życie....

***

A w końcu stoim z posmutniałą twarzą

Przed marzeń własnych odartą choiną,
I łzy nam tylko gorzkie, rzewne płyną,
Jak u tych dzieci, — co o drzewku marzą
Jeszcze po świętach, i matkom się skarżą.

***

Choinko moja, blaskiem marzeń złota,

Ze wszystkich świateł, co na tobie płoną,
Jedno, jedyne z gałązką zieloną
Zachowaj ty mi na resztę żywota!.. 

Marian Gawalewicz