CYPRIAN KAMIL NORWID - Mój psalm

 Albrecht  Durer

Ja­snych Mag­da­len z buj­ny­mi wło­sa­mi,

Roz­trop­nych Zo­fii i ge­nial­nych Te­res

I dnie i noce nie usta­wam pro­sić,

Żeby raz skoń­czył świat z in­te­re­sa­mi.

Ta jest mo­dli­twa ma i ten in­te­res,

Żeby raz ludz­kość we­szła do okre­su,

Któ­ry jej z daw­na na­le­ży lo­gicz­nie,

Gdzie już żad­ne­go nie­ma in­te­re­su

I gdzie już nic się nie robi prak­tycz­nie.

I o to świę­te pro­szę, któ­re no­szą

Grze­bień z pro­mie­ni i łzę mają w oku

I z We­ro­ni­ką od łkań się za­no­szą

Na pur­pu­ro­wym ob­ło­ku...

 

Cyprian Kamil Norwid.