Thomas Hardy - Spacer

 

Nie chadzałaś w ostatnie miesiące
Na spacery, dawniej nas wiodące
Ścieżką aż do podnóża
Drzewa na szczycie wzgórza;
Byłaś słaba, niezdolna
Do marszu – toteż z wolna
Przywykłem do samotnych wypraw
i za bramą
Nie dręczyła mnie myśl, 
że zostawiam cię samą.

Dziś wybrałem się znów na spacer
I przeszedłem tę co zwykle trasę,
Sam i tym razem; wokół
Objawiała się oku
Znajoma okolica;
W czym więc tkwiła różnica?

Tylko w tym, że gdzieś w głębi 
kryło się przeczucie
Pustki, jaką zaskoczy mnie pokój,
gdy wrócę.