"Co piszę?" -- mnie pytałeś -- oto list ten piszę do Ciebie --
Zaś nie powiedz, iż drobną szlę Ci dań -- tylko poezję!
Tę, która bez złota uboga jest -- lecz złoto bez niej,
Powiadam Ci, zaprawdę, jest nędzą-nędz...
Zniknie i przepełźnie obfitość rozmaita
Powiadam Ci, zaprawdę, jest nędzą-nędz...
Zniknie i przepełźnie obfitość rozmaita
2 komentarze:
Poezja zawsze ocaleje!
To prawda!!
Norwid dodaje jeszcze Dobroć, o która i my się przecież upominamy.
Pozdrawiam serdecznie.
Prześlij komentarz