José Emilio Pacheco (1939 - 2014) – meksykański poeta, powieściopisarz, autor opowiadań, tłumacz.
Prehistoria 2
Kontemplując po raz pierwszy noc,
zapytałem sam siebie: czy będzie wieczna?
Chciałem zbadać rację bytu słońca, kapryśną
ruchliwość księżyca,
tajemniczą armadę gwiazd,
które żeglują, nie idąc na dno.
Następnie pomyślałem, że Bóg jest dwójcą:
księżycem i słońcem, ziemią i morzem, powietrzem i ogniem,
albo jest dwojgiem w jednym:
deszczem/rośliną, błyskawicą/piorunem.
Skąd bierze się światło na niebie?
Czy wytwarza je huk? Czy to może płomień
wydaje dźwięk, rozdzierając przestrzeń?
(jak szczelina w murze, nim mur się zawali,
jak konwulsje planety, która wciąż się staje).
Czy wytwarza je huk? Czy to może płomień
wydaje dźwięk, rozdzierając przestrzeń?
(jak szczelina w murze, nim mur się zawali,
jak konwulsje planety, która wciąż się staje).
Czy Bóg jest dobry, bo zsyła nam deszcz?
Czy Bóg jest zły, bo jest kamieniem, co zabija?
Czy Bóg jest wodą, której brak nas unicestwia,
nadmiar zaś porywa nas z sobą, zatapia?
Tę część siebie, która mnie przeraża,
nazwę Demonem.
A może jest to sobowtór Boga, jego olbrzymi cień?
Albowiem bez cierpienia i zła
nie istniałoby dobro ani przyjemność,
tak jak dla istnienia światła
są potrzebne ciemności.
Nigdy, przenigdy nie znajdę odpowiedzi.
Nie mam czasu. Zgubiłem się w czasie.
Skończył się czas, który mi przyznano.
Nie mam czasu. Zgubiłem się w czasie.
Skończył się czas, który mi przyznano.
José Emilio Pacheco
tłum. Krystyna Rodowska
Prehistoria 1
Na ścianach jaskini
maluję jelenia,
aby posiąść na własność jego ciało,
aby stać się nim,
aby jego siła i zwinność stały się moimi
i abym był pierwszym
wśród myśliwych mojego plemienia.
W tym sanktuarium
boskimi czynię siły których nie rozumiem.
Wymyślam Boga
na podobieństwo
Wielkiego Ojca którym chciałbym być,
aby rządzić
niepodzielnie plemieniem.
Na cegle
piszę pierwsze litery
alfabetu,
dzięki któremu zdobywam na własność świat
W jest wieżą, z jej wysokości czuwam i władam okolicą,
M jest morzem, nieznanym i groźnym.
Dzięki tobie, alfabecie sporządzony moją ręką,
będzie tylko jeden Bóg: mój.
Nie będę tolerował innych bogów.
Będzie jedna jedyna prawda: moja.
A kto się jej przeciwstawi, odbierze zasłużoną karę
Będą hierarchie, pamięć i prawo -
moje prawo: prawo silniejszego
aby trwała na zawsze moja władza nad światem.
José Emilio Pacheco
tłum. Krystyna Rodowska
3 komentarze:
Bardzo mi się podoba ten pierwszy wiersz, porusza podstawowe ludzkie wątpliwości...
Bardzo ciekawe wiersze! Mi bardziej podoba się drugi:-)
jotka
Odpowiadając: Zgadzam się z Wami. poezja faktycznie ciekawa..... każdy wiersz zawiera prawdy życiowe znane od prawieków.
W obu wierszach każdy może znaleźć coś dla siebie. .
Są jeszcze Prehistoria 3 i 4... .
Prześlij komentarz