MAŁGORZATA HILLAR - Rozbity dzbanek

 

Osa­cza­ją mnie

ze­psu­te zam­ki w drzwiach

po­ła­ma­ne pa­ra­sol­ki

ode­rwa­ne nogi la­lek

Umia­łeś

jed­nym ru­chem ręki

skle­ić

roz­bi­ty dzba­nek

by cze­kał

na przy­by­cie kwia­tów

Po­tra­fi­łeś

ge­stem cza­ro­dzie­ja

przy­tknąć

ode­rwa­ne kół­ko

do dzie­cin­ne­go wóz­ka

by po­to­czył się

ze śmie­chem

w pta­ki

Umia­łeś

w ociem­nia­łą lam­pę

tchnąć

świa­tło

Osa­cza­ją mnie

roz­bi­te dzban­ki

oku­la­łe wóz­ki

wy­pa­lo­ne lam­py

Osa­cza mnie ciem­ność.