„Trudno być tylko samemu ze światem swoich przeżyć. Pisanie jest szukaniem kogoś bliskiego, rodzajem rozmowy, zwierzenia. Wierszem można dzielić się jak opłatkiem. Obdarowywać dobrocią, serdecznością odrzucając to, co zatrute nienawiścią, złością, sporami. Wiersze wnoszą ład i harmonię, odtruwają i odkażają naszą rzeczywistość. Uczą ładnego słowa. Tworzą świat, może dla kogoś naiwny, ale poczęty z dobrej woli.”
1 komentarz:
Tak. Mądre, wnikliwe przemyślenia.
Prześlij komentarz