 |
| .Vito Campanella 1932 |
My już nie mamy historii
mamy tylko chwile
zmarnowane życia
mamy czterdzieści osiem
godzin
obłudnej sprawiedliwości
miałki piach dnia
grzęznące głosy
pogrzeby nasze w szmerze
liści
uścisk nad trumną oczy
oczy
i czas co po nas się przetoczy
nie będzie miał historii
czoła
ale pysk chytry zdradliwy
i lisi
4 komentarze:
Jesteśmy tylko ziarenkiem w kupie piachu, ale niektórzy jednak wybijają się nad przeciętność ...
Bardzo przygnębiający wiersz, odbierający jakąkolwiek nadzieję... Takie nie może być życie, bo co po takim życiu?...
Masz racje Matyldo, wybacz, ale wobec mojej bezsilności zaczynam patrzeć i widzieć podobnie jak Anna Kamieńska.. Po śmierci męża Jana Śpiewaka przechodziła depresję.... dużo w tym okresie napisała pięknych, pełnych przemyśleń nad życiem i światem wierszy. Pomagał jej przez to przejść ksiądz Jan Twardowski.
A poza tym każdy miewa nieraz złe dni. Włącznie z prowadzącą blog.
Jotko czy miałaś na myśli Annę Kamieńaską?.
Wiem o tym doskonale, bo i moje życie z samych dobrych dni się nie składa. Życzę Ci coraz więcej jasnych promyczków w mało udanych dniach!😘
Prześlij komentarz