Angelica Kauffman - Erato muza poezji miłosnej |
Poezja jest królewską
drogą,
która prowadzi nas
najdalej.
Szukamy blasku o szarej
godzinie,
w południe lub w
kominach świtu,
nawet w autobusie,w
listopadzie,
kiedy tuż obok drzemie
stary ksiądz.
Kelner w chińskiej
restauracji wybucha płaczem
i nikt się nie domyśla,
dlaczego.
Kto wie, może i to jest
poszukiwaniem,
podobnie jak chwila na
brzegu morza,
gdy na horyzoncie
pojawił się drapieżny okręt
i zatrzymał się,
znieruchomiał na długo.
A także momenty
głębokiej radości
i niezliczone momenty
niepokoju.
Pozwól mi zobaczyć,
proszę.
pozwól mi wytrwać,
mówię.
Wieczorem pada zimny
deszcz.
W ulicach i alejach
mojego miasta
bezgłośnie i żarliwie
pracuje ciemność.
Poezja jest poszukiwaniem blasku.
Niektórzy lubią poezję
Niektórzy –
czyli nie wszyscy
Nawet nie większość wszystkich, ale mniejszość.
Nie licząc szkół, gdzie
się musi,
i samych poetów,
będzie tych osób chyba
dwie na tysiąc.
Lubię –
ale lubi się także rosół
z makaronem,
lubi się komplementy i
kolor niebieski,
lubi się stary szalik,
lubi się stawiać na
swoim
lubi się głaskać psa.
Poezję -
tylko co to takiego
poezja,
Niejedna chwiejna
odpowiedź
na to pytanie już padła.
A ja nie wiem i nie wiem
i trzymam się tego
jak zbawiennej poręczy.
Wisława Szymborska
5 komentarzy:
Jakże różne spojrzenia na poezję, ale obydwa do mnie przemawiają:-)
Jednak Szymborska...
Chociaż poezja jako oparcie też do mnie przemawia.
Dla Zagajewskiego poezja jest blaskiem..... ciemność w każdej postaci, tez może być poezją.. Może - nie znaczy, że zawsze.
Miłego dnia .....dziś nie jest mi niedzielnie niestety, choć od rana świeci słońce. Chyba zapowiada się halny.
Poezja jest poszukiwaniem blasku, ale i strefy cienia...
To prawda w strefie cienia, nawet ciemności odnajdujemy blask poezji. / poezja Stachury/ ,
Prześlij komentarz