Ja dziękuję panu panie Janie Christianie za bardzo dziecinne
bajanie. Za kominiarczyka co kochał
się w pasterce. Za słowika – że miał żywe serce. Za szkiełko Królowej
Śniegu. I za smutny los żołnierza
cynowego. Za księżniczkę na ziarnku
grochu. Za cień który trwa przy mnie
wszędzie. I za każde brzydkie
kaczątko co wie teraz że łabędziem będzie.
1 komentarz:
Oj, nie takie dziecinne to bajanie...
Prześlij komentarz