W gwarnej kawiarni, przy bocznym stoliku,
siedzi zgarbiony stary człowiek, sam:
tylko gazetę ma za towarzystwo.
I w tej ponurej pustelni starości
myśli, jak marnie wykorzystał czas,
kiedy był silny, bystry i przystojny.
Teraz jest już za późno. Czuje to.
A przecież tamte lata zdają mu się,
jakby minęły nie dalej, niż wczoraj.
I myśli o Rozwadze: jak go zwiodła,
szepcząc do ucha bałamutne rady:
„Jutro, nie dzisiaj. Poczekaj, masz czas”.
I znów rozpamiętuje owe wszystkie
pragnienia i rozkosze niespełnione,
a te kpią z jego nudnej przezorności.
 |
| Andre Deymonaz |
Aż od tych wspomnień
i posępnych myśli
głowa opada
mu wolno na blat
i tak półleżąc,
śpi już stary człowiek.
przekład: Antoni Libera
7 komentarzy:
Siedzę z tym starcem przy stoliku, wspominamy pominięte zdarzenia... Nie pozwolę mu zasnąć...
Idealnie dobierasz fotki. To prawdziwa przyjemność odwiedzać Twojego bloga.
Chyba każdy z nas ma za sobą takie rozważania ... często właśnie przed snem.
Matyldo dziękuję. A co do pominiętych zdarzeń... nie wspominam pod kątem....mogło być inaczej.... czasu się nie cofnie.
Co nie znaczy, że w ogóle nie wspominam.....w moim wieku ciśnie się pod powieki tych różnych zdarzeń, przeżyć, osób kochanych, nie kochanych - ogrom.
Nigdy nie oglądam zdjęć w starych albumach... . Staram się żyć rzeczywistością. pamiętam męża siedzącego w starych zdjęciach..... świadomie nie towarzyszyłam mu by nie pogłębiać jego wzruszeń i smutku. Teraz tego bardzo żałuję....To był wielki błąd. Ale tylko ze względu na niego.
Jotko .... bardzo późno chodzę spać, przeważnie koło 1.00, a nawet później . Ze słuchawkami w uszach, ładną muzyką, taką, którą lubię od razu usypiam. Nie lubię poranków, bo właśnie nad ranem osaczają mnie smutne wspomnienia. Czas, który minął bezpowrotnie.
Pozdrawiam serdecznie.
Przepraszam. Nie chciałam obudzić w Tobie trudnych myśli, uczuć...
Matyldo nie masz za co przepraszać.... niczego we mnie nie obudziłaś, a ja czuję się już przy Tobie i Jotce na tyle swobodnie , że pozwalam sobie na szczerość. Nie jestem cierpiącym milczkiem. nie można przecież o sobie nic nie mówić.. Dziękuję, że jesteście, że czytacie, że komentujecie i nieraz pogadacie ze mną lub ja z Wami.
❤️
Prześlij komentarz