Jest dobroć - Anna Kamieńska
Jest dobroć
która niczego nie
pragnie
i jest mi odmówiona
Jest miłość
która pragnie
wszystkiego
i jest mi odmówiona
I jest czułość
której wszystkiego za
mało
to ja jestem tą
czułością
Tomasz Jastrun
* * *
Jeszcze raz czułość
Wszystko zniknie
Kolor oczu wyfrunie spod brwi
I zamieszka w innym lesie
Pocałunki zwiędną
Wiatr straci moc i zapach
Ten sam wiatr
Który rozwiewał ci włosy
Ocaleje nasza czułość
Kamyk z jasnym okiem
Turlany przez fale
Tam i z powrotem
Ryszard Krynicki
* * *
czułość – jakbyś odnalazł w wyludnionym domu
bukiecik włosów na ściętej pościeli
i kosmyk fiołków więdnący w flakonie
jest - w przybijaniu śmiertelnie ranionych
do wysp, o których żywi nie słyszeli
i w ocaleniu wstążki dziecinnej z pogromu
z tomu „Organizm zbiorowy”, 1975
3 komentarze:
Chyba Jastrunowi dam palmę pierwszeństwa...
A do mnie najbardziej przemawia Herbert. Wydaje się, że nie wierzy w czułość, broni się przed nią., ale ona w nim jest. Próbuje mgłą tłumaczyć wzbierającą w oku łzę.
Cały Herbert.. Poezją przykrywa nie tylko kompleksy... a miał ich troche.
Z naszych trzech współczesnych, choć nieżyjących .już poetów - Herberta, Miłosza, Różewicza najbardziej jednak lubię Różewicza. Herbert bardzo przeżywał Nobla Szymborskiej .... ja też nie jestem pewna..... jeśli już, czy to nie jemu się bardziej należał. ..
Pozdrawiam Jotko serdecznie.
Takie laury zawsze budzą emocje i wątpliwości, podobnie z Oskarami filmowymi...
Prześlij komentarz