 |
| Antonio Canova |
Tak jak żyliśmy, miła,
żyjmy do końca strzegąc
imion przyjętych
niegdyś w komnacie naszych zaślubin.
Niech żaden nie sprawi
dzień, aby nas wiek przemienił.
Niech zawsze dla
ciebie młodzieńcem będę, ty dla mnie dziewczyną.
Choćbym posunął się w
latach dalej niż Nestor, a ty —
Choćbyś się wiekiem
zrównała z dawną Sybillą Kumańską —
Po cóż mamy rozmyślać,
czym jest starość sędziwa?
Lepiej znać życia
treść, niż jego lata obliczać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz