 |
Charles Spencelayh
|
"To nieszczęście,
że tak mały odstęp
dzieli czas,
gdy jesteśmy zbyt młodzi,
od czasu, gdy jesteśmy zbyt starzy."
Dni moje, ostatnie
Dni moje kurczą się przeraźliwie
szybko są godziną
minutą już prawie normalnego dnia
dzieciństwa
dlaczego tak właśnie wymyśliłeś
świat Panie
moje życie jedyne i niepowtarzalne
kiedyś dzień był dla mnie
rokiem
rok wiekiem wiek okresem
niewyobrażalnym
konstrukcją czysto teoretyczną
dzisiaj jest połową mego
jedynego życia
pędzącego na oślep w otchłań
zmęczony
nie mam już sił śpieszyć za
danym mi czasem
dzień pożera kolejny dzień
co z niego skorzystam
odliczam
od danego mi kapitału szczęścia
doczesnego tymczasem
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz