(1865 – 1939 ) William
Butler Yeats
irlandzki poeta, dramaturg
i filozof,
tworzący w języku angielskim,
czołowy twórca i działacz
literackiego
Odrodzenia Irlandzkiego.
Kiedy już siwa twa głowa
Kiedy już siwa twa głowa,
osnuta snem, zamyśleniem,
Pochyli się nad kominkiem,
weź w ręce tę książkę i czytaj,
Czytaj powoli i wspomnij,
jak niegdyś twój uśmiech rozkwitał,
I wspomnij, jakim głębokim
oczy mroczyły się cieniem.
I wspomnij, jak wielu
kochało uśmiech łagodny i jasny,
Kochało — szczerze lub
złudnie — czar, co radość twą zdobił.
Lecz jeden człowiek
miłował duszę wędrowną w tobie
I wtedy miłował
najbardziej,
gdy w żalu twe oczy gasły.
Schylając się nisko, nisko
ponad tlejącym ogniskiem,
Pomyśl, trochę ze
smutkiem, o tym, jak miłość odeszła.
Czy uleciała na
skrzydłach, by w górach wysokich zamieszkać?
Czy może twarz swą ukryła
wśród gwiazd zamieci srebrzystej?
Przełożył Zygmunt Kubiak
Gordon King |
Poeta pragnie szaty niebios
Gdybym miał niebios wyszywaną szatę
Z nici złotego i srebrnego światła,
Ciemną i bladą, i błękitną szatę
Ze światła, mroku, półmroku, półświatła,
Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy,
Lecz biedny jestem: me skarby - w marzeniach;
Więc ci rzuciłem marzenia pod stopy;
Stąpaj ostrożnie, stąpasz po marzeniach
Ciemną i bladą, i błękitną szatę
Ze światła, mroku, półmroku, półświatła,
Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy,
Lecz biedny jestem: me skarby - w marzeniach;
Więc ci rzuciłem marzenia pod stopy;
Stąpaj ostrożnie, stąpasz po marzeniach
Przełożył Leszek Engelking
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz