Moja siostra jeszcze nie
wie
że świat skazany jest na
atlas.
A atlas to ogromny talerz
wiecznie głodny.
To żurnal państw
skrojonych. Czasami niemodnych.
Że wszystko nagle jest
jasne gdy wychodzi się z kina.
Że idee najlepiej leżą na
manekinach.
Że nie ma śmierci dla
przykładu.
Że śmierć jest tylko dla
natury.
Że chcąc oglądać niebo
trzeba
zanieść je najpierw do
cenzury.
Że największa wiedza jest
w bibliotece przestrzeni.
Że miłość to jest miłość.
A miłość to ogród.
Że trzeba w tym ogrodzie
unikać jesieni.
Że nie da się w ogrodzie
uniknąć jesieni.
Że podziału komórek nikt
już nie powstrzyma.
Że życie jest skończone
kiedy się zaczyna.
Że Izolda jest stara.
Cierpi na reumatyzm.
Że historia to taki wielki
kosz na śmieci.
Służy do przepadania dat i
straszenia dzieci.
Że kiedy noc nam oczy na
chwilę ocienia
to budzą się w nas ptaki z
krzykiem: Ziemia! Ziemia!
I wtedy odkrywamy nowy
ląd: Człowieka
który nam ciepłą rękę
kładzie na powiekach...
Ale moja siostra już wie
że Ala ma kota.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz