Roman Brandstaetter - Panie, przeminął jeszcze jeden dzień.

Panie, przeminął jeszcze jeden dzień...

Było kilka niepotrzebnych spotkań,

Trochę obojętnych słów,

Trochę obojętnych pożegnań

I garść mało owocnych rozmyślań,

Które zgasły

I pierzchły.

I nic z nich nie pozostało.

I był jeszcze wiersz,

W którym usiłowałem opisać

Krajobrazy niewysłuchanych modlitw,

Ale poza zapachem spalenizny

Po zwęglonym czasie

Niczego nie zdołałem utrwalić.

I nic z niego nie pozostało.

I była modlitwa wieczorna

Za spokój ludzi dawno umarłych

I niepomiernie zdziwionych,

Ze ktoś jeszcze o nich pamięta

W tym świecie,

Cierpiącym na zanik pamięci.

I pozostał tylko smak goryczy.

I tak przeminął, Panie, jeszcze jeden dzień,

A teraz przykładam ucho do ściany nocy

I nadsłuchuję....

Usłyszę?

Nie usłyszę?