Ludwik Jerzy Kern - Cztery łapy

Już od dawna, od zarania,

Poprzez wszystkie wieki,

Ciągną się popiskiwania,

Skomlenia i szczeki.

Idą pełne animuszu,

Wspólną z nami drogą,

Cztery łapy,

Para uszu,

Oczy,

Nos

I ogon.

Na tym świecie różnie bywa,

Zabawnie i dziwnie.

Raz jednostka jest szczęśliwa,

To znów wręcz przeciwnie.

W dżungli życia, w życia buszu,

Zawsze Ci pomogą,

Cztery łapy,

Para uszu,

Oczy,

Nos

I ogon.

Mniej tragiczne jest rozstanie,

Snucie się po kątach;

Nawet rozpacz, moim zdaniem,

Inaczej wygląda,

Jeśli na kanapie z pluszu

Leżeć z Tobą mogą

Cztery łapy,

Para uszu,

Oczy,

Nos

I ogon.

Trochę kaszy, trochę mięsa,

Trochę tuku w rurze-

I już możesz się poświęcać

Sztuce i kulturze.

Nie naruszy twych funduszów

Złodziej żaden, bo go-

Cztery łapy,

Para uszu,

Oczy,

Nos

I ogon.

A w ogóle jakoś raźniej,

Weselej co chwilę.

Weźmy taki spacer. Właśnie.

Prawda ile milej

Iść w zadartym kapeluszu

I czuć za swą nogą

Cztery łapy,

Parę uszu,

Oczy,

Nos

I ogon.