Ryszard Kapuściński - O PRZEMIJANIU

* * *

Spójrz na różę więdnącą

jest zrozpaczona

jeszcze próbuje rozbłysnąć

jeszcze chciałaby się rozchylić

otworzyć

wywołać zachwyt

ale płatki

są już jak połamane skrzydła kolibra

coraz bardziej zamknięta w sobie

nawet nie wspomina dawnej świetności

opada jej głowa

więdną usta

kurczy się

cała zajęta tylko usychaniem

* * *

Dlaczego
świat
przeleciał obok mnie
tak szybko
nie dał się zatrzymać zbliżyć przejść na ty
pognał

znikający punkt
w ogniu i dymie