 |
Renso Castaneda
|
usiedli na ławie
słów dobierali ostrożnie i cierpliwie
to mogli by się zrozumieć
nie wygrażali by sobie w myślach
o żalu zapomnieli
zranienia wyschły by same
więcej słońc by było wokół
i więcej wiosny
mogli by iść zupełnie spokojnie
wśród jesiennych liści
śmierć nie była by im straszną
nawet na deszcz przystali by chętnie
i o spadaniu nie nucili pieśni
gdyby tak było.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz