Zło jest romantyczne
a dobro zwyczajne
dobro wciąż na ostatku
bo zło jest ciekawe
a przecież białych kwiatów
najwięcej na świecie
dopiero po nich żółte
a potem czerwone
czemu się rozum
karmi tajemnicą
a chwila niepewności
wciąż sprzyja nauce
po tylu rewolucjach
biedne ptaki bose
i ćma tak bardzo mała
że żyje za krótko
czemu deszcz słyszysz z góry
a śnieg trochę z boku
i skąd nagle przyszło to wielkie wzruszenie
jakbym dzwonek z lat szkolnych przyłożył do ucha
dzieciństwo co minęło na zawsze zostało
tylko się z młodości zrobiła starucha
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz