Halina Birenbaum

Od dawna wzruszam się czytając poezję  Haliny Birenbaum.    

Ur. 15 września 1929 w Warszawie)  –  polsko-izraelska pisarka, tłumaczka, poetka, ocalona z Holocaustu. 
Posiada tytuł Człowieka Pojednania 2001. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Przeżyła getto warszawskie, była więźniarką Auschwitz-Birkenau, Ravensbrück i Neustadt-Glewe.

Podczas wojny straciła najbliższą rodzinę: ojca, matkę, brata, bratową i wszystkich krewnych. 
Przeżyła tylko ona i brat.

W 1947 roku wyemigrowała do Izraela, gdzie założyła rodzinę i mieszka do dnia dzisiejszego.

Kraj przodków, w którym się urodziła odwiedziła dopiero po 40 latach.

30 sierpnia 1986

Wróciłam do domu

wróciłam do domu z ponownego spotkania

z dzieciństwem w Warszawie

z ostatnimi stacjami moimi

i moich bliskich

w obozach zagłady

wróciłam do domu skamieniała staruszka

nie mogę się otrząsnąć

znaleźć kąta by się ogrzać

mimo że mój dom jest ciepły i nie brak w nim

miłości

wróciłam do domu ze swej krótkiej podróży

w nieskończoność w Polsce

a teraz dzieciństwo i starość

na przemian

oplatają szaleńczo

tworząc pustkę wokół obcość bezpodstawną

wróciłam do domu po spotkaniu z dziewczynką

którą kiedyś byłam w Warszawie

i wskoczyłam wprost w starość

przeżywszy czterdzieści lat minionych

w ciągu jedenastu dni pobytu w kraju dzieciństwa

teraz muszę połączyć młodość ze starością

odnaleźć swe oblicze i miejsce ale

jak przeskoczyć przepaść?

a więc wróciłam do domu ze swej

krótkiej podróży

w nieskończoność w Polsce

czy wróciłam?

Halina Birenbaum

Całe życie tęskni za matką zagazowaną w krematorium Majdanka.

Czy mnie widzisz, Mamo?                     

   

w chwilach wielkiego smutku lub radości

ogarnia mnie chęć

zapłakać na głos – i zawołać:

Mamo, czy Ty mnie widzisz, czy mnie widzisz, Mamo?

istnieję, przeżyłam

wyrosłam sama, upilnowałam zasad, które mi wpajałaś

zbudowałam dom, rodzinę

dzieci na świat przyniosłam

wnuki, których Ty nie poznałaś...

wychowałam synów, przyzwyczaiłam do potraw,

które Ty przyrządzałaś

i ich smak tak lubiłam!

i zawsze, we wszystkich sytuacjach – pytałam

samą siebie

co Ty powiedziałabyś, Mamo, gdybyś widziała, albo:

czy Ty o tym wiesz, czy mnie widzisz, Mamo?

prosta

zwykła kobieta

Matka kochana!

chciałam być do Ciebie podobna!

dążyłam do tego, Twą postać nosiłam przed sobą

jestem mniej od Ciebie odważna i cicha, ale wierna

miłości

i wszystkiemu, co we mnie wpoiłaś...

Ty zostałaś wyrwana z tego świata tak młodo!

teraz już jestem od Ciebie starsza

jestem babką – czy Ty o tym wiesz?

czy Ty to sobie wyobrażasz – czy widzisz to?

ale nie tylko stąd wynika moje wzruszenie,

które przywraca mi Twoje imię

czy wiesz, Mamo, że ukazała się książka,

której Ty jesteś bohaterką

napisała ją ta mała dziewczynka "Stamtąd"

czy Ty ją widzisz, Mamo? Czy ją słyszysz?

Tak bardzo chciałam się cieszyć

a tu łzy...

czy mnie widzisz, Mamo?

Halina Birenbaum

Kwiecień 1983 

Za 15 lat

moja młodość w starości

moja młodość

w starości

to nie daty nie lata

nie ogrom przeżyć

czy wygląd -

to moja dusza

wciąż zdolna do wzlotów

chłonność nowego

i siła uczuć energii

potężniejszych

niż czas

niż wszelkie przemiany

Halina Birenbaum

/2 września 2001/

                                     dziś:

Halina Birenbaum

Wszystko naprawdę było

dostałam starą płytę

pieśni które śpiewano w domu

kiedyś dawno...

słowa i melodie

przenoszą do minionych dni innych

do dzieciństwa, rodziny

obrazów zamglonych z Wtedy –

słucham

strząsam z siebie czas

z drżeniem i łzami obejmuję

pustą przestrzeń

duchy

- dowód

że to wszystko naprawdę było

i ja