A nadzieja znów wstąpi w nas.
Nieobecnych pojawią się cienie.
Uwierzymy kolejny raz,
W jeszcze jedno Boże Narodzenie.
I choć przygasł świąteczny gwar,
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu,
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironii losu.
Daj nam wiarę, że to ma sens.
Że nie trzeba żałować przyjaciół.
Że gdziekolwiek są – dobrze im jest,
Bo są z nami choć w innej postaci.
I przekonaj, że tak ma być,
Że po głosach tych wciąż drży powietrze.
Że odeszli po to by żyć,
I tym razem będą żyć wiecznie
Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat,
Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas,
I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole.
A nadzieja znów wstąpi w nas.
Nieobecnych pojawią się cienie.
Uwierzymy kolejny raz,
W jeszcze jedno Boże Narodzenie .
I choć przygasł świąteczny gwar,
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu,
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironii losu.
Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat,
Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas,
I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole.
1999
https://www.youtube.com/watch?v=ZpGC7zKq7lI
5 komentarzy:
piękne śłowa,pełne miłości i nadziei.........
Nigdy się nie zastanawiałam, kto jest autorem słów. Uwielbiam wykonanie Rybotyckiej.
Tak, masz rację, ja również zachwycam się tą kolędą... dzięki za odwiedziny, zapraszam częściej, będziesz zawsze mile widziana.
donka
"Kolęda dla nieobecnych" ewokuje we mnie nastój, jakiego będziemy doznawać w rajskiej krainę melodii i dźwięków... Cudowni Twórcy, dzięki Wam za te niebiańskie doznania!
Jan Szaruga
Ten piękny i jakże refleksyjny wiersz tak jak i zeszłoroczna „Polska Wigilia” Marka Dębskiego to perełki poezji Bożonarodzeniowej. Łączą niepokój i nieuchronność przemijania oraz barwy naszego życia.
Robert
Prześlij komentarz