Trzy wiersze dla kobiet i o kobietach.

WISŁAWA  SZYMBORSKA -  PORTRET  KOBIECY.

Musi być do wyboru,

Zmieniać się, żeby tylko nic się nie zmieniło.

To łatwe, niemożliwe, trudne, warte próby.

Oczy ma, jeśli trzeba, raz modre, raz szare,

Czarne, wesołe, bez powodu pełne łez

Śpi z nim jak pierwsza z brzegu, jedyna na świecie.

Urodzi mu czworo dzieci, żadnych dzieci, jedno.

Naiwna, ale najlepiej doradzi.

Słaba, ale udźwignie.

Nie ma głowy na karku, to będzie ją miała.

Czyta Jaspersa i pisma kobiece.

Nie wie po co ta śrubka i zbuduje most.

Młoda, jak zwykle młoda, ciągle jeszcze młoda.

Trzyma w rękach wróbelka ze złamanym skrzydłem,

własne pieniądze na podróż daleką i długą,

tasak do mięsa, kompres i kieliszek czystej.

Dokąd tak biegnie, czy nie jest zmęczona.

Ależ nie, tylko trochę, bardzo, nic nie szkodzi.

Albo go kocha albo się uparła.

Na dobre, na niedobre i na litość boską.

Kazimierz Przerwa-Tetmajer -  "A kiedy będziesz moją żoną "

A kiedy będziesz moją żoną…

umiłowaną, poślubioną,

wówczas się ogród nam otworzy,

ogród świetlisty, pełen zorzy.

Rozdzwonią nam się kwietne sady,

pachnąć nam będą winogrady,

i róże śliczne i powoje

całować będą włosy twoje.

Pójdziemy cisi, zamyśleni,

wśród żółtych przymgleń i promieni,

pójdziemy wolno alejami,

pomiędzy drzewa, cisi, sami.

Przerwa-Tetmajer

Mariusz Parlicki  - Kobieta, czy życie

To nadzwyczajny dylemat,

przed którym staje poeta -

co jest piękniejsze z dwóch zjawisk -

życie, czy może kobieta?.

Dylemat dla Salomona,

wart jednak prawdy odkrycia.

Chce się powiedzieć - kobieta,

lecz czymże kobieta bez życia?

To fakt, więc jednak życie,

ale znów spójrzmy, niestety

życie niewiele też warte,

gdy wiedziesz je bez kobiety.

Tak więc nie sposób nic wybrać,

dowiodłem to tu niezbicie,

bo najpiękniejsze są razem -

i kobieta, i życie!

Mariusz Parlicki