 |
| "JAWOR" |
Dla mieszkańców jest drogowskazem.
Chylą ku ziemi
korzeniami
Czasem padają
Czas ich przemija
DRZEWA
Dla miłośników poezji szukających w Świecie Poezji piękna rozjaśniającego życie i schronienia, gdy czują się zagubieni.
Dla miłośników poezji szukających w Świecie Poezji piękna rozjaśniającego życie i schronienia, gdy czują się zagubieni.
|
| "JAWOR" |
DRZEWA
Jak dziwnie czytać swój wiersz na innym blogu, jakby kto inny napisał, zawsze mnie to fascynuje:-)
OdpowiedzUsuńTo prawda.... inaczej się wtedy własny wiersz odbiera. Kiedyś pisałam Ci, że lubię wiersze o drzewach....zamierzam zamieścić ich więcej.... zaczęłam od Twojego... przy okazji przemyciłam zdjęcie mojego ulubionego "Jawora", który kiedyś uratował mi życie .... gdyby nie przejął na siebie pioruna, który zmierzał w moim kierunku, a właściwie rozportartej nade mną parasolki. Jawor, wprawdzie z uszczerbkiem przeżył , a mnie nie wiem czy by się to udało.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam, dziękuję za użyczenie mi swojego utworu..
To faktycznie pamiętne drzewo!
OdpowiedzUsuńWczytałam się ponownie w Twój wiersz.... ma w sobie głębię, którą trzeba umieć dostrzec.... to piękny wiersz.
OdpowiedzUsuńPS - przy okazji zauważyłam błąd ; - rozpostarte a nie rozportarte. Coraz częściej dostrzegam jakieś literówki Czyżby profesor z Niemiec zaczął mnie odwiedzać?
Pozdrawiam serdecznie.
To nie pan Niemiec, tylko zwyczajna literówka, która każdemu się zdarza, a w telefonie, to już norma!
OdpowiedzUsuńjotka
Super! :)
OdpowiedzUsuń