 |
| Lorena Nava Rugger |
Życie jest puste jak kartka,
dopóki nie wpiszesz
w nie
drugiego człowieka.
Dla miłośników poezji szukających w Świecie Poezji piękna rozjaśniającego życie i schronienia, gdy czują się zagubieni.
Dla miłośników poezji szukających w Świecie Poezji piękna rozjaśniającego życie i schronienia, gdy czują się zagubieni.
Mądre.
OdpowiedzUsuńHymn na cześć fantazji, aktywności, ciekawości świata...
OdpowiedzUsuńMatyldo - jak to się ma do tego wiersza? Zapełnienie pustej kartki drugim człowiekiem to mobilizacja? Faktycznie razem łatwiej osiągnąć to wszystko o czym piszesz.
OdpowiedzUsuńMatyldo zachęcałam już Jotkę, by zajrzała do blogu - http://secundum.pl/tak-czy-tak-codzienne-rozterki-jezykowe-ii/
OdpowiedzUsuńTeraz też Ciebie zachęcam. Warto. Mnie najbardziej ciekawi dział "Kultura"
Tylko podejrzewam, że mimo wszystkich zalet jest to częściowo blog komercyjny.