Strony

niedziela, 16 maja 2021

Joean Artze - Świat jest dużym człowiekiem, a człowiek małym światem

 

Joean Artze / 1939 – 2018 / poeta, pisarz,muzyk  centralna postać literatury baskijskiej .

                                                                

Pinterest
świat jest dużym człowiekiem
a człowiek małym światem
 
sercem świata jest słońce
a słońcem człowieka serce
 
słońce daje światu blask i ciepło
a one są jak westchnienie i rumieniec,
które człowiekowi daje serce.
 
człowiek ma swój księżyc jasny, lecz zimny –
w głowie zaś palący ogień,
lecz ciemny - w podbrzuszu.
a oba razem stanowią jedność,
jeden jest jak ciepło i blask słońca
drugi jak życie i prawda
z rozpalonego serca.
 
tam na skrzyżowaniu dróg
tam, gdzie spotykają się wszystkie czasy
i zimny wiatr z północy
i gorący wiatr z południa
i wilgotny wiatr z zachodu
i suchy wschodni wiatr
tam właśnie Ty i ja zjednoczymy się

w samym środku
i zasiejemy drzewo miłości
ty i ja,
a dwa będą znaczyć jedność:
 
nas dwoje będzie pniem i osią życia,
nasze korzenie pogrążone w najgłębszych ciemnościach ziemi
a nasze gałęzie dosięgną najjaśniejszych wysokości niebios
a naszymi owocami będą słońce, księżyc i gwiazdy.
 
i zobaczysz, jak ptaki,
co pływają w delikatnych wodach przestworzy
albo ryby co latają w gęstym powietrzu oceanów
znajdą przy nas miejsce gdzie odpocząć
założyć gniazdo i złożyć jaja
i zobaczysz, że
tak jak kwiaty nieba czekają zwykle na ciemną noc
a gwiazdy łąk zwykle czekają na światłość dnia
będą wtedy czekać razem na nasz wspólny śpiew
 
1970
 

4 komentarze:

  1. Tak różnie można pisać o miłości...

    OdpowiedzUsuń
  2. Ten fragment najbardziej mnie ujął 😊

    "(...)tam na skrzyżowaniu dróg
    tam, gdzie spotykają się wszystkie czasy
    i zimny wiatr z północy
    i gorący wiatr z południa
    i wilgotny wiatr z zachodu
    i suchy wschodni wiatr
    tam właśnie Ty i ja zjednoczymy się
    w samym środku
    i zasiejemy drzewo miłości
    ty i ja, (...)"

    I pomyśleć, że z 1970 roku...
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  3. Dla piękna poezji i jej prawd nie ma granicy wiekowej. Staff, Lechoń, Leśmian, Tuwim i in. tworzyli w latach 30-ch. 40-ch, 50-ch ub.wieku a ile perełek po sobie zostawili.
    Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń